Kraków – dzielnica żydowskie
Niewiele osób zwiedzających Kraków wie, iż od XVI do XIX wieku Kazimierz stanowił oddzielne miasto, położone na południe od Krakowa, oddzielonym od niego nieistniejącą już odnogą Wisły. Przez setki lat Kazimierz był miejscem, gdzie harmonijnie przenikały się dwie kultury: żydowska oraz chrześcijańska. Pojawienie się Żydów na tych terenach spowodowane było decyzją Jana Olbrachta. Widział w tym korzyści ekonomiczne oraz polityczne. Istniały tam liczne synagogi, szkoły, uczelnie, cmentarze. Kazimierz nie uniknął losu wielu polskich miast podczas potopu szwedzkiego. Dopiero po opuszczeniu miasta przez Szwedów zaczął odzyskiwać swój dawny blask. Włączenie Kazimierza do granic Krakowa, zburzenie dotychczasowego muru oddzielającego go od miasta umożliwiła liczne migracje oraz łatwiejszą wymianę handlową. Podczas okupacji niemieckiej większość mieszkańców Kazimierza została przesiedlona, a pozostali żydowscy mieszkańcy przeniesieni zostali do specjalnie zbudowanego getta znajdującego się w dzisiejszej dzielnicy Podgórze. Likwidacja getta spowodowała praktycznie całkowite unicestwienie ludności żydowskiej. Wszelkie zabytki, synagogi były traktowane w czasie wojny i po wojnie jako składnice amunicji. Obecnie Kazimierz stał się centrum kultury – mieszczą się tam liczne galerie, restauracje oraz muzea, również te poświęcone bogatej tu niegdyś kulturze żydowskiej.
