Od zarania dziejów ludzie wędrowali i przemieszczali się. Ruch ludności był związany początkowo z koniecznością znalezienia pożywienia, potem zaczęły się podróże związane z handlem, sprzedażą towarów i poszukiwaniem pracy i środków dożycia. Dopiero u schyłku XIX i początku XX wieku ludzie zaczęli podróżować dla czystej przyjemności. Masowo zaczęli doceniać walory podróży. Stali się ciekawi świata, chcieli poznawać nowe miejsca, zaznajamiać się z nowymi kulturami. Podróże nie były już domeną badaczy, naukowców kupców i handlarzy. Podróżować zaczął także „zwykły” człowiek, który od czasu do czasu stawał się turystom. To w XX wieku zaczęła rozwijać się turystyka. Zaczęły powstawać miejsca noclegowe dla podróżnych, którzy chcieli wypocząć w atrakcyjnych turystycznie miejscach, powstawały też lokale w których turysta mógł zjeść oraz miejsca w których mógł zażywać różnego rodzaju rozrywek i atrakcji umilających spędzanie czasu. Skromne miejsca noclegowe, w podrzędnych karczmach, gdzie za łóżko służyła kupka siana zaczęły przeistaczać się w zajazdy, pałacyki, rezydencje i hotele w których turysta mógł spędzić noc. Nieco później powstaje konkurencja dla hoteli w postaci kwater prywatnych. Turystyka staje się coraz prężniej działającą gałęzią przemysłu dostarczającą poszczególnym Państwom coraz większy dochód. Dziś trudno uwierzyć, że jeszcze 100 lat temu mało kto myślał o tym by wyjechać na wakacje. A pojęcie turysty i turystyki powstało naprawdę niedawno.
Kiedy powstała turystyka
